جراحی‌های خاص زنان و مردان، نقش مهمی در رسیدگی به شرایط مختلف پزشکی و بهبود سلامت آنها دارند. این روش‌های جراحی برای درمان مسائل خاص زنان و مردان، کاهش علائم و افزایش رفاه کلی زنان و مردان طراحی شده‌اند. از ژنیکوماستی گرفته تا روش‌های کم تهاجمی، هر جراحی هدف منحصربه‌فردی را در هدف قرار دادن جنبه‌های مختلف سلامت باروری زنان و مردان انجام می‌دهد. در این مقاله، ما محبوب‌ترین گزینه‌های جراحی خاص زنان و مردان را بررسی خواهیم کرد.
وازکتومی: جلوگیری از باروری مردان
وازکتومی، یک عمل جزئی است که بارداری مردان را متوقف می‌کند. لوله‌هایی که اسپرم را از بیضه‌های مرد به آلت تناسلی می‌برند، مسدود یا مهر و موم می‌شوند. وازکتومی معمولاً تحت بی‌حسی موضعی انجام می‌شود و حدود ۱۵ دقیقه طول می‌کشد. پس از وازکتومی، اسپرم نمی‌تواند از بیضه‌ها خارج شود. مردی که وازکتومی موفقیت آمیز داشته باشد، نمی‌تواند زن را باردار کند.
وازکتومی چگونه انجام می‌شود؟
در وازکتومی، پزشک بدون چاقوی جراحی، لوله‌ها را زیر پوست احساس می‌کند و آنها را با یک گیره کوچک در جای خود نگه می‌دارد. او یک سوراخ کوچک با یک ابزار خاص ایجاد و از همین ابزار برای کشش آرام دهانه استفاده می‌شود تا بتواند به لوله‌ها دسترسی پیدا کند. لوله از طریق سوراخ کوچک به سطح آورده می‌شود.
پزشکان مختلف از تکنیک‌های متفاوتی استفاده می‌کنند، اما همه برای اطمینان از جدا ماندن دو انتهای لوله‌های بریده شده طراحی شده‌اند. لوله دوم به همان روش از طریق همان سوراخ درمان می‌شود. با این تکنیک خونریزی بسیار کمی وجود دارد. برای بستن دهانه به هیچ بخیه‌ای نیاز نیست، که بدون برجای گذاشتن جای زخم، به سرعت بهبود می‌یابد.
بعد از جراحی وازکتومی
شما باید بتوانید به محض اینکه احساس خوبی پیدا کردید، به خانه بازگردید. اگر کار بدنی سنگین انجام ندهید، می‌توانید روز بعد به سر کار خود بازگردید. اکثر مردان در عرض ۲ تا ۳ روز به سر کار باز می‌گردند. شما باید بتوانید در عرض ۳ تا ۷ روز به فعالیت‌های بدنی عادی خود بازگردید. داشتن مقداری تورم و کبودی در کیسه بیضه بعد از عمل طبیعی است که معمولاً ظرف ۲ هفته از بین می‌رود.
خطرات وازکتومی
هیچ خطر جدی برای وازکتومی وجود ندارد. منی شما در ماه‌های بعد از عمل، آزمایش می‌شود تا مطمئن شوید که حاوی اسپرم نیست. مانند هر عمل جراحی، عفونت، تورم یا درد طولانی‌مدت ممکن است رخ دهد. پیروی دقیق از دستورالعمل‌های مراقبت پس از آن، این خطرات را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد.
توبکتومی: جلوگیری از باروری زنان
توبکتومی یا عقیم‌سازی لوله‌ها، یک روش دائمی پیشگیری از بارداری برای زنان است. این یک روش جراحی است که لوله‌های فالوپ را می‌بندد و از این رو، از رسیدن تخمک آزاد شده توسط تخمدان به مقصد نهایی یعنی رحم جلوگیری می‌کند. توبکتومی زمانی انجام می‌شود که زنی که نمی‌خواهد در آینده صاحب فرزند شود، داوطلبانه این روش عقیم‌سازی را درخواست کند.
جراحی توبکتومی چگونه انجام می‌شود؟
این عمل با بیهوشی بیمار شروع می‌شود و سپس یک یا دو برش کوچک (برش) روی شکم بیمار در نزدیکی ناف ایجاد می‌شود. در مرحله بعد، دستگاهی که شبیه تلسکوپ است اما اندازه کوچکی دارد با یک لوله قابل‌انعطاف ثابت می‌شود و از طریق برش وارد شکم می‌شود. سپس با استفاده از وسایلی که از طریق لاپاراسکوپ یا از برش دوم وارد لوله‌های فالوپ می‌شوند، منعقد می‌شوند یا به حالت نیمه جامد در می‌آیند، و در نهایت سوزانده می‌شوند (سوخته می‌شوند) یا با استفاده از یک گیره کوچک مسدود می‌شوند. پس از انجام این کار، پوست بخیه می‌شود.
به طور معمول اکثر زنان می‌توانند در عرض چند روز پس از عمل به زندگی عادی خود بازگردند؛ اما به برخی از خانم‌ها توصیه می‌شود که برای مدت زمان کوتاهی ورزش نکنند. اگر زنی بخواهد رابطه جنسی یا آمیزش جنسی داشته باشد، ممکن است به محض اینکه احساس راحتی کرد، ادامه دهد. توبکتومی را می‌توان بلافاصله پس از زایمان با ایجاد بریدگی کوچک در نزدیکی ناف یا بلافاصله پس از سزارین انجام داد.
پس از جراحی توبکتومی
به بیمار توصیه می‌شود بعد از عمل برای معاینه کامل به پزشک مراجعه کند. بیمار باید به خاطر داشته باشد که داروها و آنتی‌بیوتیک‌های تجویز شده را ادامه دهد تا از عفونت و عوارض بعدی جلوگیری کند. در صورت بروز درجه حرارت بالا، درد در ناحیه شکم، خونریزی ناشی از بریدگی یا هر موردی از این قبیل، باید بلافاصله با پزشک مشورت کرد. به بیمار توصیه می‌شود تا حداقل یک هفته پس از انجام جراحی از رابطه جنسی خودداری کند.
آیا توبکتومی عوارضی دارد؟
توبکتومی عوارض جانبی زیادی به شرح زیر دارد:
- آلرژی به داروهای بیهوشی خاص: فرآیند توبکتومی شما را در معرض استفاده از داروهای خاصی قرار می‌دهد که خاصیت بیهوشی دارند، که ممکن است منجر به آلرژی یا واکنش‌های دیگر شود.
- خونریزی: سوراخ‌های تصادفی در طول درمان اغلب منجر به خونریزی بیش از حد می‌شود. توجه به ناحیه سوراخ شده بعد از عمل بسیار مهم است، در غیر این صورت جراحی توبکتومی می تواند عوارض جانبی مانند عفونت و درد شکم ایجاد کند.
- حاملگی خارج از رحم: اگرچه احتمال باردار شدن پس از توبکتومی تقریباً صفر است، اما نمی‌توان احتمال حاملگی خارج از رحم را به طور کامل رد کرد. در موارد خاص، حاملگی خارج از رحم، اگر به موقع تشخیص داده نشود، به یک وضعیت تهدید کننده زندگی تبدیل می‌شود.
عمل جراحی تغییر جنسیت
جراحی تغییر جنسیت به انواع روش‌هایی گفته می‌شود که برخی از افراد ترنس یا دارای تنوع جنسیتی ممکن است برای تایید جنسیت خود از آنها استفاده کنند. جراحی تنها یک گزینه برای مراقبت‌های تایید جنسیت است. همه این افراد انتخاب می‌کنند که جنسیت خود را به گونه‌ای تایید کنند که برای آنها مناسب باشد.
در طی جراحی تغییر جنسیت چه اتفاقی می‌افتد؟
بسیاری از جراحی‌ها و روش‌های تاییدکننده جنسیت، وجود دارند؛ آنها ممکن است شامل ایجاد تغییراتی در صورت، قفسه سینه، اندام تناسلی یا سایر اعضای بدن شما باشند.
برای افرادی که در بدو تولد مرد فرض می‌شوند، جراحی‌های زنانه ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- بزرگ کردن سینه – با گذاشتن ایمپلنت سینه.
- زنانه شدن صورت – تغییر شکل یک یا همه ویژگی‌های صورت.
- جراحی صوتی – کوتاه کردن تارهای صوتی برای صدایی بالاتر و زنانه‌تر.
- تراشیدن تراشه – کاهش اندازه «سیب آدم».
- فیلر یا لیپوساکشن – برای دستیابی به شکلی معمولی زنانه.
- جراحی پایین یا “جراحی بازسازی تناسلی” – شامل تغییرات در اندام تناسلی است.
جراحی بازسازی تناسلی زنانه ممکن است شامل ترکیبی از روش‌های زیر باشد:
- ارکیکتومی – برداشتن بیضه‌ها.
- ولووپلاستی – برداشتن و تغییر شکل بافت از آلت تناسلی برای ایجاد فرج که شامل لابیا یا لب‌های خارجی و کلیتوریس است.
- کوتاه کردن مجرای ادرار – لوله‌ای که از آن ادرار می‌کنید-.
- واژینوپلاستی – این یک مرحله پیچیده است برای ایجاد کانال واژن که برخی افراد از آن صرف نظر می‌کنند. پس از جراحی، برای حفظ شکل کانال واژن، باید از گشادکننده‌های واژن استفاده شود.
برای افرادی که در بدو تولد گمان می‌کنند زن هستند، جراحی‌های مردانه ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- ماستکتومی – جراحی بالا، با کاهش یا برداشتن بافت پستان که یک سینه صاف‌تر یا خنثی‌تر ایجاد می‌کند. برای رسیدن به این هدف از تکنیک‌های مختلفی استفاده می‌شود.
- لیپوساکشن – برای دستیابی به فرم معمولی مردانه.
- هیسترکتومی یا برداشتن رحم (رحم) و تخمدان‌ها.
- جراحی پایین یا جراحی بازسازی تناسلی – این شامل تغییراتی در اندام تناسلی است.
جراحی مردانگی پایین ممکن است شامل ترکیبی از اقدامات زیر باشد:
- هیسترکتومی – اگر قبلاً انجام نشده باشد.
- واژینکتومی یا برداشتن واژن.
- ایجاد آلت تناسلی که ممکن است شامل متویدیوپلاستی یا فالوپلاستی باشد.
- متویدیوپلاستی شامل ساختن بافتی به شکل آلت تناسلی است که در اطراف کلیتوریس پس از بزرگ شدن آن توسط هورمون درمانی تستوسترون، بسته می‌شود.
- فالوپلاستی شامل ساختن آلت تناسلی بزرگتر با بافت بازو، ران، پشت یا شکم است. این شامل طولانی شدن مجرای ادرار است تا بتواند از نوک آلت تناسلی جدید ادرار کند. ممکن است یک ایمپلنت آلت تناسلی بادی در داخل آلت تناسلی قرار داده شود تا امکان نعوظ فراهم شود.
بعد از جراحی تغییر جنسیت چه انتظاری باید داشت؟
بهبودی جراحی می‌تواند طولانی و ناراحت‌کننده باشد. جراح شما می‌تواند اطلاعات بیشتری در مورد آنچه که می‌توان قبل، حین و بعد از جراحی انتظار داشت به شما ارائه دهد. این ممکن است شامل گذراندن زمان در بیمارستان پس از آن، هرگونه پانسمان خاص، لباس جراحی یا مراقبت‌های بعدی باشد. اطمینان حاصل کنید که تمام آنچه پزشک به شما می‌گوید را انجام می‌دهید و به تمام قرار ملاقات‌های بعدی بروید. این به شما کمک می‌کند تا بهترین نتیجه را از جراحی خود بگیرید.
ژنیکوماستی: تغییر بافت سینه در پسران و مردان
ژنیکوماستی، تورم بافت سینه در پسران و مردان است و اغلب می‌توان آن را «سینه مرد» نامید. این می‌تواند فقط یک یا هر دو سینه را تحت تاثیر قرار دهد. ژنیکوماستی بسیار شایع است – بیش از نیمی از پسران در دوران بلوغ دچار این عارضه می‌شوند و معمولاً با بزرگتر شدن از بین می‌رود. از هر ۳ مرد مسن ۱ نفر به آن مبتلا می‌شود. با این حال، اگر ژنیکوماستی باعث خجالت شما شود، می‌توان آن را با دارو یا جراحی پلاستیک درمان کرد.
جراحی برای اصلاح ژنیکوماستی
هنگامی که بیماران با شکایت ژنیکوماستی مراجعه می‌کنند، معمولاً از وجود توده‌های سینه با یا بدون چربی اضافی در سینه‌ها شکایت دارند. جراحی برای برداشتن بافت‌های سینه معمولاً شامل لیپوساکشن چربی اضافی، برداشتن بافت غده اضافی سینه از طریق برش در حاشیه کمپلکس نوک پستان-آرئولار و/یا برداشتن پوست است. مهم است که جراح شما معاینه فیزیکی مناسبی از سینه‌های شما انجام دهد تا ژنیکوماستی را تأیید کند و احتمال سرطان سینه مردانه را رد کند.
آمادگی برای جراحی شامل اطمینان از قطع داروهایی است که خطر خونریزی را افزایش می‌دهند. اکثر جراحان این عمل را تحت بیهوشی عمومی انجام می دهند، اما این جراحی برای بی حسی موضعی نیز مناسب است. بسیاری از جراحان پس از جراحی برای کاهش احتمال تجمع مایعات از درن استفاده می‌کنند. استفاده از جلیقه‌های فشاری و یخ نیز برای کمک به کنترل درد، کاهش تورم و کنترل کبودی رایج است.
پس از جراحی ژنیکوماستی
در بیمارانی که فقط برای اصلاح سینه‌های مردانه خود به لیپوساکشن نیاز دارند، بازگشت به ورزش و کار معمولا کمتر از یک هفته است. برای بیمارانی که نیاز به برداشتن بافت اضافی پستان با جراحی دارند، ممکن است بین ۲ تا ۴ هفته طول بکشد تا به اندازه کافی بهبود یابند و فعالیت‌های معمول خود را شروع کنند.
عوارض جراحی ژنیکوماستی
به طور کلی، جراحی ژنیکوماستی فوق‌العاده ایمن است و اکثر بیماران بهبودی آرامی دارند. با وجود بیشترین توجه بیمار و جراح به ایمنی، ممکن است عوارضی رخ دهد. عوارض شایع عبارتند از کبودی، خونریزی، جمع شدن مایعات، بی‌نظمی خطوط، از دست دادن پوست نوک پستان، جای زخم قابل مشاهده، بی‌حسی نوک سینه‌ها، نوک سینه‌های معکوس، شل شدن پوست سینه و عدم تقارن. توجه به تکنیک‌های جراحی دقیق و مدیریت قبل و بعد از عمل، برای رسیدن به نتایج رضایت‌بخش ضروری است.
برای آشنایی با سایر جراحی‌های زیبایی می‌توانید به مقاله آشنایی کامل با عمل‌های جراحی مختلف در حوزه سلامت و زیبایی مراجعه کنید.
منابع: med.stanford.edu | healthline.com | medicalnewstoday.com